-
1 stać za progiem
-
2 za progiem
на поро́ге, у воро́т -
3 próg
сущ.• начало• порог* * *♂, Р. progu порог;w progu на пороге, в дверях;\próg słyszalności физ. порог слышимости;
● gościnne progi гостеприимный кров;za progiem на пороге, у ворот* * *м, P proguпоро́гw progu — на поро́ге, в дверя́х
- za progiempróg słyszalności — физ. поро́г слы́шимости
-
4 stać
глаг.• стать• стоять* * *стоятьpojawić się, powstać гл. стать (возникнуть)wstać гл. стать (встать, подняться)kosztować гл. стать (обойтись)zatrzymać się гл. стать (остановиться)stanąć гл. стать (поместиться)stanąć, zacząć гл. стать (приступить)nastać, stać się, zostać, zrobić się гл. стать (сделаться)stanąć гл. стать (ступить)starczyć, wystarczyć гл. стать (хватить)budowa ciała, figura сущ. стать (телосложение)charakter сущ. стать (характер)* * *stoję, stoi, stój, stał несов. стоять;\stać na palcach стоять на носках (на цыпочках);
fabryka stoi завод стоит (не работает);● \stać otworem быть открытым (доступным); \stać na przeszkodzie (na zawadzie, na drodze) быть помехой, мешать, препятствовать;
\stać na jakimś stanowisku (na gruncie czegoś) придерживаться какого-л. мнения; стоять на позиции чего-л.;\stać na uboczu (z boku, na boku) держаться в стороне; \stać przy swoim настаивать на своём;
\stać przy kimś быть верным кому-л.;stój (stać)! стой!;\stać za pasem (za progiem) стоять у ворот (у порога);
(nie) \stać kogoś na coś (не) по карману кому-л. что-л.* * *stoję, stoi, stój, stał несов.стоя́тьstać na palcach — стоя́ть на носка́х (на цы́почках)
- stać na przeszkodziefabryka stoi — заво́д стои́т (не рабо́тает)
- stać na zawadzie
- stać na drodze
- stać na jakimś stanowisku
- stać na gruncie czegoś
- stać na uboczu
- stać z boku
- stać na boku
- stać przy swoim
- stać przy kimś
- stój!
- stać!
- stać za pasem
- stać za progiem
- stać kogoś na coś -
5 stać za pasem
= stać za progiem стоя́ть у воро́т (у поро́га)
См. также в других словарях:
próg — m III, D. progu, N. progiem; lm M. progi 1. «poprzeczna dolna część futryny drzwiowej, wystająca nad poziom podłogi» Drewniany, kamienny próg. Niski, wysoki, wystający próg. Próg domu, chaty. Stanąć, usiąść na progu. Potknąć się o próg. Wyjść za… … Słownik języka polskiego
kocioł — m IV, D. kotła, Ms. kotle; lm M. kotły 1. «duże naczynia metalowe zamykane pokrywą; zawartość tego naczynia» Kocioł blaszany, miedziany, żelazny. Kocioł kawy. Kocioł do gotowania bielizny. Kocioł z zupą. Gotować wodę w kotle. Zjedli kocioł bigosu … Słownik języka polskiego
morze — n I; lm D. mórz «część oceanu oddzielona łańcuchem wysp, progiem podmorskim lub rozczłonkowanym lądem; także wielki zamknięty obszar wodny (np. Morze Kaspijskie); potocznie: przeciwieństwo lądów lub całość wód oceanicznych» Błękitne, granatowe,… … Słownik języka polskiego
najazd — m IV, D. u, Ms. najazdjeździe; lm M. y 1. «wtargnięcie wojsk nieprzyjacielskich do jakiegoś kraju, zbrojna napaść na obce terytorium; agresja, inwazja, napad» Najazd szwedzki, tatarski. przen. żart. «tłumne przybycie, wtargnięcie dokądś, zwykle… … Słownik języka polskiego
podprogowy — rzad. «znajdujący się, leżący pod progiem» * psych. Bodziec podprogowy «bodziec o działaniu tak słabym, że nie wystarcza on do wywołania reakcji» … Słownik języka polskiego
progowy — przym. od próg (zwykle w zn. 1) ∆ lotn. Prędkość progowa «prędkość, jaką ma lądujący samolot w momencie przelotu nad progiem drogi startowej» ∆ med. Dawka progowa «dawka leku, której nie można przekroczyć» … Słownik języka polskiego
rozbieg — m III, D. u, N. rozbieggiem; lm M. i 1. lotn. «początkowa faza startu samolotu, od rozpoczęcia rozpędzenia do oderwania się od ziemi (wody); także długość drogi przebytej przez samolot w tej fazie» 2. sport. «krótki bieg poprzedzający wykonanie… … Słownik języka polskiego
rozbieg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} droga, którą pokonuje samolot od rozpoczęcia kołowania aż do momentu oderwania się od ziemi {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
